Εδραίωση πλάνου επικοινωνίας μεταξύ σχολείου-σπιτιού-και πιθανώς ειδικών εξωτερικών δομών που παρακολουθεί το παιδί για να υπάρχει μία κοινή γραμμή και βοήθεια σε ένα κοινό εξατομικευμένο πρόγραμμα εκμάθησης.
Ζητάει από τους γονείς να καθορίσουν πόση ώρα χρειάζεται για να ολοκληρώσει τα μαθήματά του στο σπίτι.
Στο θρανίο του πρέπει να έχει μόνο ό,τι υλικό χρειάζεται και όχι άλλα πιθανά στοιχεία που του διασπούν την προσοχή του.
Εξηγεί ο εκπαιδευτικός εξαρχής στην τάξη όλους τους πιθανούς τρόπους που θα χρειαστεί για να διαφοροποιήσει τις ασκήσεις αυτού του μαθητή και το διαφορετικό υλικό που θα δουλεύει καθημερινά, τον διαφορετικό τρόπο αξιολόγησης και γιατί θα γίνει αυτό.
Τον βάζει ο εκπαιδευτικός να κάτσει είτε πολύ μπροστά για να είναι κοντά του και να τον προσέχει περισσότερο ή όταν είναι ένας υπερκινητικός μαθητής στο πίσω μέρος της τάξης για να βλέπει τους συμμαθητές μπροστά του και να μην χρειάζεται να γυρίζει το κεφάλι πίσω του.
Δεν τον τοποθετεί κοντά σε παράθυρα ή σε σημεία που διασπάται εύκολα η προσοχή του.
Ελέγχει πάντα ο εκπαιδευτικός εάν το θρανίο του έχει μόνο τα απαραίτητα που χρειάζεται και όχι άλλα αντικείμενα που τον κάνουν να μην συγκεντρώνεται.
Δείχνει ανοχή και υπομονή στο προφίλ αυτού του μαθητή που κουράζεται εύκολα και δεν συγκεντρώνεται …
Επικοινωνεί με τον μαθητή με κωδικοποιημένες κινήσεις όταν και όπου είναι εφικτό: ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα στον ώμο, έγχρωμες κάρτες (αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης εξηγείται στον μαθητή από την αρχή της χρονιάς και όλοι οι εκπαιδευτικοί που δουλεύουν μαζί του έχουν τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης).
Χρησιμοποιεί ο εκπαιδευτικός κυρίως την θετική επιβράβευση στον προφορικά ή στον γραπτό λόγο: πρέπει να έχει κατά νου τις 5 προσπάθειες, 4 προσπάθειες να είναι θετικής επιβράβευσης και μία αρνητικής, για παράδειγμα: «Μπράβο, Κώστα, κατάφερες να γράψεις αυτή την πρόταση γρήγορα!, Είσαι συγκεντρωμένος τώρα! Δείχνεις ότι σε ενδιαφέρει αυτή η άσκηση! Είσαι πολύ καλός σε αυτό το σχέδιο εργασίας, Παρατηρώ ότι γράφεις ωραία γράμματα …».
Να αποφεύγει ο εκπαιδευτικός να δίνει σύνθετες οδηγίες. Να δίνονται οι οδηγίες με πολυαισθητηριακό τρόπο όχι μόνο ακουστικά αλλά και οπτικά/ ο εκπαιδευτικός να διαβάζει εξατομικευμένα τις οδηγίες στον μαθητή και να τις απλοποιεί.
Ένας μαθητής ως βοηθός τάξης και βοηθός αυτού του παιδιού με ΔΕΠ Υ είναι πάντα πολύτιμος (συνεργατική μάθηση «μαθαίνω από τον διπλανό μου»).
Διαβάζει ο ίδιος ο δάσκαλος τις οδηγίες στον μαθητή και τις απλοποιεί.
Ο εκπαιδευτικός σχεδιάζει το μάθημα ώστε να δημιουργεί εκπλήξεις και προκλήσεις στο μάθημα για να τραβήξει το ενδιαφέρον όλων.
Bιογραφικό σημείωμα
Η Γιαννέλη Παναγιώτα είναι Δρ Ειδικής Αγωγής, του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Ιωαννίνων, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Επιστήμη της Εκπαίδευσης με ειδίκευση στις Μαθησιακές Δυσκολίες από το Northern Illinois University, ΗΠΑ. Απόφοιτος Φιλοσοφικής, Παν/μίου Αθηνών. Εδώ και 30 χρόνια, διδάσκει ως Καθηγήτρια Ελληνικών ως δεύτερη/ ξένη γλώσσα στο Γαλλικό Δημοτικό της Αγίας Παρασκευής (Lycée Franco Hellénique Eugène Delacroix). Ταυτόχρονα διδάσκει στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών ως ειδική παιδαγωγός στο τμήμα Λογοθεραπείας και στο Μεταπτυχιακό τμήμα Ειδικής Αγωγής. Έχει διατελέσει ως ακαδημαϊκή υπεύθυνη του προγράμματος «Κλινική πρακτική στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες, διάγνωση και παρέμβαση» στο Κέντρο Δια Bίου Μάθησης του Μητροπολιτικού Κολλεγίου.
Υπήρξε μέλος συγγραφικής ομάδας στο ΚΕΔΑ (Κέντρο Διαπολιτισμικής Αγωγής, Παν/μιο Αθηνών) που συνεργαζόταν στο πρόγραμμα για τους αλλοδαπούς νεοεισερχόμενους μαθητές στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού. Έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε πολλαπλά συνέδρια (ελληνικά και διεθνή), βιωματικά σεμινάρια και ημερίδες απευθυνόμενα σε δασκάλους, νηπιαγωγούς και καθηγητές όλων των ειδικοτήτων, με θέμα την ανίχνευση και αποκατάσταση Ειδικών Μαθησιακών Δυσκολιών, την Διαφοροποιημένη Παιδαγωγική, τις δυσκολίες συμπεριφοράς, κ.ά.
Έχει κάνει δημοσιεύσεις σε έγκριτα ελληνόγλωσσα και ξενόγλωσσα επιστημονικά περιοδικά.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στην διγλωσσία, εκμάθηση και κατάκτηση πρώτης και δεύτερης γλώσσας, Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες, πρώιμη ανίχνευση και παρέμβαση Μαθησιακών Δυσκολιών, Διγλωσσία και γλωσσικές διαταραχές, σχολική ετοιμότητα, φωνολογική ενημερότητα, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία, διαφοροποιημένη παιδαγωγική στις τάξεις της Α’βαθμιας και Β’βαθμιας εκπαίδευσης. Είναι Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Δυσλεξίας. Υπήρξε εξωτερικός επιστημονικός συνεργάτης του ερευνητικού κέντρου Δημόκριτος στο πρόγραμμα «Νέες Τεχνολογίες στην Ειδική Αγωγή».
